26 juni, van Chartres naar Vendome

Mijn nieuwe tentje is prima. Maar je moet niet veel langer zijn, want doen moet je met je voeten buiten de tent liggen. Vanaf Chartres is het eerst een stuk langs de Eure fietsen, dus redelijk vlak. Het is nog kil, trui aan dus. Vanaf La Varenne gaat het weer wat omhoog, het dal van de Eure uit. Ik zie overal bordjes verschijnen met de fietsroute naar Santiago. Dat is af en toe wel verwarrend, want de bewegwijzerde route loopt soms wel, maar soms ook niet gelijk met de route uit mijn boekje. En dan komt er af en toe ook nog de wandelroute tussendoor... Vlak voor Thivars volg ik de route uit mijn boekje, en daardoor kom ik de bakker tegen. Dit keer in een bestelbusje, want als fransman moet je ook op zondagmorgen je verse broodjes kunnen kopen.

In Bonneval kom ik ook nog een supermarkt tegen en kan ik de rest van de inkopen voor vandaag doen. Op een bankje bij de kerk eet ik wat yoghurt en een banaantje. Heerlijk. Verderop in het stadje is ook nog een abdij te bezichtigen en enkele mooie huizen. 

Mijn volgende tussenstop is Chateaudun. Maar om daar te komen is het toch nog wel wat dalen en klimmen. Chateaudun is erg mooi, met een mooi kasteel en oude straatjes. De afdaling van het kasteel naar de Loir is ronduit eng. Heel steil!! Daar slijten de remblokje wel van. 

Verder naar Cloyes-sur-le-Loir en vanaf daar gaat de route de Loir volgen. Vlak voor Cloyes, in Montigny, staat hoog op de heuvel nog een mooi kasteel. Daar zijn er in deze streek trouwens sowieso genoeg van. Langs de Loir is het lekker fietsen, met een kleinschalig landschap, mooie oude huizen en ook erg vervallen huizen.

 Ik had gepland (volgens mijn aangepaste planning) om naar Moree te fietsen, maar het gaat zo lekker dat ik besluit om door te fietsen naar Vendome. Omdat de lucht nog erg bewolkt is, en ik er niet zeker van ben dat het droog blijft, wil ik in de jeugdherberg gaan overnachten. Maar eerst de cathedraal in het centrum bekijken. Als ik een foto wil maken van de cathedraal komt en man met zoontje op de arm naar mij toe. Hij vraagt waar ik vandaan kom, en waar ik vandaag naar toe ga. Hij legt zijn zoontje uit dat ik een pelgrim ben, en dat je dat kunt zien aan de schelp op mijn fietstas. Als hij hoort dat ik van plan ben om in de jeugdherberg te overnachten biedt hij mij aan dat ik bij hem thuis kan overnachten. Ik stribbel eerst nog wat tegen, maar als hij blijft aandringen, en zegt hij begrijpt dat ik natuurlijk eerst zijn vrouw wil zien, ga ik mee. Ze, gezin met 3 kinderen, wonen in een oud huis direct tegenover de cathedraal. Erg mooi, met heel veel verschillende lagen, die met kleine trapjes met elkaar verbonden zijn. Bijzonder. Het gezin is een paar maanden in Amerika geweest, en de dochter van 13 heeft in die tijd behoorlijk wat Engels opgedaan en wil dat graag oefenen. Het diner is erg gezellig, met een mengelmoes van frans en Engels.

 

25 juni, van Conde-sur-Vesgre naar Chartres

Vannacht heerlijk geslapen in de blokhut, jammer dat je zoiets niet mee kunt nemen. Ik ga al mijn spullen maar eens bij elkaar zoeken, die natuurlijk verspreid door de hele hut liggen. Als je ruimte hebt, dan gebruik je die ook! Rond een uur of half negen ben ik klaar voor vertrek. Vlak voor Conde zit een bakker, eerst even brood en wat lekker voor onderweg inslaan. Vandaag een redelijk rustige route, met alleen in het begin een heftig klimmetje.

Als ik in Maintenon het kasteel sta te bekijken, wordt ik aangesproken door een Frans echtpaar, of liever gezegd de man daarvan die wil weten waar ik vandaan kom, hoeveel ik fiets per dag en hoelang ik erover denk te doen naar Compostela. En natuurlijk is ie ook uitgebreid mijn fiets aan het bewonderen. Maar nou wil ik wel weer eens verder. Ik had eigenlijk in Maintenon mijn broodje willen eten, maar het bankje bij de zon was al bezet. Dan nog maar een stukje verder fietsen. Het is te kil om in de schaduw te gaan zitten.

Rond een uur of twaalf ben ik in Chartres. Nu eerst maar eens de Decathlon opzoeken. Lang leve internet en de gps. Daarmee had ik Decathlon redelijk snel gevonden. Ernaar toe fietsen was natuurlijk weer een tweede, want buiten de stad en helling op. Binnen wordt ik uitgebreid te geholpen door een verkoper die ook nog Engels spreekt. Hij heeft mij verschillende tenten laten zien, is nog even meegelopen naar mijn fiets of daar geen pop-up tent op kan, en heeft ook nog de recensies opgezocht. En dat alles voor een tent van 22 euro. En toen ik had afgerekend en buiten bezig was om alles op de fiets te krijgen, kwam ie ook nog naar buiten om te vragen of ik nog water nodig had voor de terugreis. Echt klasse!

En nu op naar de camping, om de tent uit te proberen. Hij is makkelijk op te zetten, en licht, maar heeft helaas geen voortent. Gelukkig kan ik mijn schoenen die niet zo fris meer ruiken ook aan de zijkant kwijt. En verder moet het maar eens ophouden met regenen op de plekken waar ik ben.

Als de tent is opgezet, ik heb gedouched en mijn fietskleding heb gewassen, loop ik op mijn gemak Chartres in. De cathedraal valt me om eerlijk te zijn wat tegen. Van buiten ziet hij er geweldig uit, zeker als je Chartres in komt fietsen, maar de gebrandschilderde ramen vallen mij wat tegen. Chartres zelf is een leuk stadje, dus loop ik daar wat rond en pak een terrasje. Als ik terug kom op de camping is het daar weer een stuk voller, ook op het tentenveld. Ik ga lekker wat eten, en dan op tijd mijn slaapzak in, want het is nog steeds redelijk fris.

24 juni, van Henonville naar Conde-sur-Vesgre

Op de camping staan veel caravans die zijn verhuurd aan mensen die tijdelijk in de streek werkzaam zijn. Gisteravond kwam er een Potugees langs die voor een onduidelijke firma werkt, vanochtend een Spanjaard met een blikje bier in zijn hand. Hij vertelde dat hij de vannacht had moeten werken, als kok voor een Indiase filmmaatschappij. Hij woonde al geruime tijd in Engeland, waardoor het wel wat makkelijker was om met hem te praten. Door alle vroege vertrekkers was ik al vroeg wakker, en heb ik in alle rust ontbeten. Om een uur of half negen was ik klaar om te vertrekken, en heb ik afscheid genomen van Anita die nog niet helemaal zover was.

Eerste stop is Marines, chorizo gekocht bijbrengen slager, brood en een rozijnenbroodje bij de bakker en dan rustig op een bankje zitten voor de tweede ontbijtronde. Even later zie ik Anita weer verschijnen. Ze heeft iets met haar achterhand en vraagt bij de bakker waar de dichtstbijzijnde fietsenmaker, omdat dit al de derde keer is. De bakker vindt dat niet nodig en gaat samen met een dorpsgenoot de band plakken. Voor mij een lesje om te zien hoe dat moet, inclusief het wiel eruit halen. Eigenlijk super eenvoudig. Maar toch wel raar, twee geëmancipeerde vrouwen die staan toe te kijken hoe een band geplakt wordt..

We fietsen samen verder. Onderweg komen we nog een paar forse klimmetjes tegen, niet heel erg hoog, maar best wel steil. Daar heb ik in Nederland niet echt op kunnen trainen. Het valt niet altijd mee..Net voorbij Oinville, in La Chartre, bij een mooie vijver vonden we een mooie plek om te lunchen. Daarna gaat het steil naar beneden, naar de Seine. Hier buigt de route van Anita af, en ga ik weer alleen verder. Dit zijn leuke ontmoetingen. 

Met volgen nog een paar forse klimmetjes, maar na Arnouville wordt het weer wat vlakker. Wel lekker dat de beenspieren even wat rust krijgen. Ongemerkt zit ik alweer vlak bij Conde-sur-Vesgre, waar ik vannacht ga kamperen. In het dorp zelf nog wat boodschappen doen voor het eten van vanavond voordat ik de laatste 4 km tijd, natuurlijk met een klimmetje. Het was vandaag heerlijk fietsweer, niet te warm, zon en wolken wisselden elkaar af, kortom heerlijk.

Deze camping is duidelijk meer gericht op de toeristen die nog gaan komen. De kampingbaas is druk bezig met alles in orde te maken. In Frankrijk wordt er in het weekend ook vaak gekampeerd. Als ik net mijn tentje heb opgezet en heb gedouched, en rustig wil gaan zitten om te eten hoor ik plotseling een geweldig gekraak achter me. Ik dacht dat er een tak naar beneden was gekomen, maar als ik mijn tent bekijk zie ik dat een van de tentstokken het aan het begeven is. Ik hoop dat ie het houdt tot morgen, dan maar kijken of ie nog te repareren is, met duck-tape of zo, of dat ik een andere tent moet kopen. Ik durf de tent nu niet af te breken uit angst dat ik hem dan helemaal niet meer opgezet krijg. Gelukkig had ik voor morgen sowieso een korte fietsdag gepland, zodat ik Chartres kon bekijken. Dat wordt nu in elk geval ook op zoek naar duck-tape of naar een nieuwe tent.

Maar voor 20 euro extra kan ik in een luxe woodcabin slapen, zelfs met sauna. En in Chartres zit een Decathlon, want de stok is niet meer te repareren vrees ik.

23 juni, van Ourscamp naar Henonville

Toen ik gisteravond in mijn tent, begon het weer wat te regen. Normaal een gezellig geluid maar ik begin er nu wel genoeg van te krijgen. Ik ben vroeg wakker, mede door de kerkklokken die elk half uur en elk uur luiden. Gelukkig schijnt de zon, en kan ik mijn tent te drogen leggen op een zonnig plekje. Klokslag 8 uur, letterlijk, ben ik klaar om te vertrekken. Tot aan Compiegne een rustige route zonder al te veel stijgen en dalen. In Compiegne zelf wat foto's gemaakt en daarna weer rustig verder gefietst.

Na Compiegne begint het echt met stijgen en dalen. Daar ben ik nog niet echt aan gewend.. Toch ook het licht maar eens uitgezet, dat trapt ook weer iets lichter. In Estrees wordt ik aangesproken door Anita, die ook alleen aan het fietsen is. Zij is op de fiets onderweg naar de Loire streek, waar ze 2 maanden op een camping gaat werken. We kletsen een poosje en gaan daarna weer onze eigen weg. Inmiddels is de zon fors gaan schijnen en wordt het behoorlijk warm.

Bij Clermont komt Anita mij weer achterop rijden. In de supermarkt kopen we twee beker yoghurt voor de prijs van een. Nederlanders blijven we. Ik stop een poosje in Mouy, om niet tijdens het heetste deel van de dag te hoeven fietsen. Ik hoef dan nog maar 30 km naar Henonville, appeltje eitje toch? Maar dat laatste valt tegen, er zitten een paar forse klimmen in de weg! In Andeville komt Anita mij weer achterop gereden. Zij gaat ook naar Henonville naar de camping. Intussen begint het te regenen en te onweren. In Meru maar een poosje schuilen, want met onweer fietsen is naar niets. Omdat er in Henonville volgens het boekje ook eten te koop zou zijn, gaan we in Meru geen inkopen doen. Scheelt weer meesjouwen.

In Henonville is wel een kasteel maar geen eten. Gelukkig heb ik nog wel wat proviand. Op de camping aangekomen kunnen we onze tenten onder een afdak zetten. Geen last van het onweer dus!!

22 juni, van Cambrai naar Chiry Ourscamp

Het ontbijt in F1 hotels is niet echt geweldig, dus vandaag start de dag met boodschappen doen. Maar daarvoor moet ik eerst terug zien te komen in de stad. Weer een hele toer over het industrieterrein daar heb ik niet zo'n zin is, dus dan maar een stukje over een weg waar eigenlijk geen fietsers mogen komen, maar het bord verboden voor fietsers heb ik gemist.. Brood en beleg ingeslagen, banaantjes, sportdrankje, een prima ontbijt en lunch etc voor de rest van de dag. Voordat ik uit Canbrai vertrek wil ik toch ook wel de Rue St Jacques zien en het pelgrimshuis dat daar staat.

Ik ben Cambrai nog niet uit en daar begint het weer te miezeren. De regenjas kan weer aan. Van Cambrai naar Le Catelet is een mooie route. Omdat dit deel van de route samenvalt met de route voor de wandelaars staat de route op veel plekken gemarkeerd, geschilderd op de weg, stickers op lantarenpalen, en zelfs schelpen op palen. ik kom ook nog langs de bron van de Schelde, maar met die regen hoef ik daar niet zo nodig naar toe. 

Ik zie veel graanvelden en velden met aardappelen. Ontzettend uitgestrekte velden, waar de Nederlandse boeren jaloers op kunnen zijn. De weg is behoorlijk aan het stijgen en dalen, ik heb het kleinste verzet nu ook echt wel nodig.Vlak voor St Quentin wordt het weer wat vlakker fietsen, over het jaagpad langs het kanaal. inmiddels is het ook droog geworden en laat het zonnetje zich af en toe zien. Bij het binnenrijden van St Quentin is mijn achterband van het ene op het andere moment leeg, lek dus. Gelukkig niet ver van een fietsenmaker af, dus ik hoef alleen maar tot twee uur te wachten, en dan kan ik mijn band daar laten plakken. Om een uur of half drie kan ik weer verder. Steenslag was de bosdoener, een stukje was op het dikste deel van de band naar binnen gedrongen. Daar valt dus echt niets aan te doen.

Vanaf St Quentin volgt de route de rivier en het kanaal, maar wel met wat klimmetjes en afdalingen. Vanaf St Simon begint het best wel warm te worden. Ik kom niets tegen waar ik nog wat te drinken kan kopen, dus ik vraag aan iemand die in de tuin aan het werk is of ik wat water kan tappen. Maar natuurlijk antwoord hij, en of ik er ook nog siroop in wil. En dat terwijl ik net op een van de pootjes van zijn pup heb gestaan. Daar was ie snel mee klaar, ze moest maar niet zo druk zijn, en in haar mand gaan liggen. Arm beestje.

De cathedraal van Noyon is al van verre te zien. ook van dichtbij is het een mooi gebouw. Ik wil in Noyon boodschappen doen, zodat ik op de camping voldoende te eten heb. Noyon vervolgens weer uitkomen was een hele kunst, ook met gps, maar het is weer gelukt. Nog een klein eindje fietsen naar de camping. Ook de camping vinden viel nog niet mee, in het boekje staat hij op de verkeerde plek ingetekend. Dus weer omhoog... Maar de tent staat, ik heb lekker gedouched en gegeten, en kan zometeen lekker gaan slapen.