19 juli, van Sarria naar Palas de Rei

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: dinsdag 19 juli 2016 17:11

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 3894

Ik wil alle lezers van mijn blogs heel erg bedanken voor hun belangstelling en voor alle vriendelijke en aanmoedigende berichten die ik in de afgelopen tijd heb ontvangen! 

Tot gisteravond laat kwamen er nog mensen de albergue binnen, niet omdat ze nog zo lang doorgelopen hebben, maar omdat ze vanuit overal ui de wereld in Sarria starten voor de laatste 100 km naar Santiago. Dat betekende gisteravond de nodige drukte In de albergue en op straat en vandaag op de route. Het leek af en toe wel of ik in de 4-daagse was beland.

Ik ben al vroeg wakker, en al voordat het echt licht is aan het fietsen. Licht aan dus, en voor alle zekerheid ook maar mijn veiligheidshesje, want mijn achterlicht is door de tent niet te zien. Het voordeel van zo vroeg op pad zijn, is dat je al de nodige kilometers kunt maken voordat het warm, en dat scheelt enorm. Vanuit Sarria moet er diect al geklommen worden. Het zijn alleen maar heuvels en geen hoge bergen meer, maar wel met van die geniepige heuveltjes. Als het licht is, en de ketting van mijn fiets blijft piepen en kraken, stop ik bij de eerste de beste picknickplaats, want ik heb nog kettingolie! Laat ik die dan ook maar gebruiken. En ook dat scheelt weer: een gesmeerde ketting loopt toch wel wat soepeler. Na 20 km komt de brug over de RiO Mino in beeld. Wat een mooi gezicht!

Even later gevolgd door de brug over het Embalse Belesar. Voor de aanleg van dit stuwmeer is een heel dorp, Portomarin, verplaatst.

Na Portomarin volgt de laatste lange klim van deze vakantie, 330 meter klimmen, over in totaal 12 km. Helaas zitten er ook (weer) een paar van die steile stukken in, waarom dat nou telkens nodig is... Vlak voor Ventas de Naron sluit de fietsroute weer aan op de wandelroute. Het is nu niet alleen oppassen voor gaten in de weg, maar ook voor lopers die de hele weg in beslag nemen, zonder te letten op andere weggebruikers. Rond éénen ben ik in Palas de Rei, een plaats waar het boekje alleen over weet te melden dat er een drukke verkeersweg doorheen loopt. Ik ga toch stoppen, morgen weer verder voor de laatste 75 km. Of dat in een of in twee dagen wordt weet ik nog niet, volgens de grafiek met de hoogte gaat het nog behoorlijk op en neer op dat laatste stuk.