16 juli, van Astorga naar Ponferrada

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: zaterdag 16 juli 2016 16:49

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 872

Vandaag is een van de 4 dagen waar ik ontzettend tegenop heb gezien, met veel klimmen. Daarom zal ik ook al wel zo vroeg wakker zijn. Om half zeven heb ik genoeg gedraaid, ik kan toch niet meer slapen, en sta maar op. Het is gelukkig niet zo koud als gisteren, maar koud genoeg om mijn trui aan te trekken voordat ik ga fietsen.

Ik fiets de bergen tegemoet. Het landschap is veel ruiger dan de afgelopen dagen. Veel bos en bosjes, en bijna geen akkers meer. Het klimmen begint rustig, met 2-3%. Ondertussen kom ik een paar kleine dorpjes tegen, maar de locale bars en restaurants zijn nog gesloten. De koffie moet wachten tot in El Ganso, ongeveer op de helft (qua afstand) naar de pas. Langzaam aan wordt de helling steiler, naar 3-5% en dan naar 5-7%.

Op het laatst wordt het toch wel zwaar. Vlak na Foncebadon, wat net voor de pas ligt, zelfs een helling  van 7-10%. Als het tegen de 10% wordt, wordt het te zwaar, dan maar even een stukje lopen. Wat voelt het dan goed als het Cruz de Ferro, de pas, in beeld komt. Ik heb het weer gehaald!!

Helaas na het Cruz de Ferro komt nog een tweede pas, met nog iets steilere hellingen in de aanloop. Nog even zwoegen om ook daar weer boven te komen. Gelukkig is het nog steeds niet erg warm. Het kost toch nog wel wat zweetdruppeltjes, maar dan ben ik ook op de tweede pas. De afdaling die hierna komt is ronduit spectaculair!! Het gaat echt met een noodgang omlaag. Mijn remblokjes zijn zowat versleten als ik beneden ben. In Acabo heb ik een tussenstop gemaakt voor een kopje koffie en een broodje, en om mijn handen even wat rust te gunnen.

In Molinaseca,

beneden in het dal is het plotseling veel warmer. Veel mensen zoeken verkoeling bij de rivier. Ik fiets nog een klein stukje door, naar Ponferrada. Daar begint het gebruikelijke zoeken naar de albergue. Ik kom al wel de tempeliersburcht tegen. Maar voor de albergue moet ik toch weer een stukje terug. Op de weg terug kom ik mijn kennis uit Korea weer tegen. Hij moet verder, omdat hij in tijdnood is. Gelet op de temperatuur ben ik blij dat ik kan stoppen. Nog maar 230 km naar Santiago!