8 juli, van Puente la Reina naar Los Arcos

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: vrijdag 08 juli 2016 19:27

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 822469

Het is wel gemakkelijk, dat ik 's ochtends geen tent hoef af te breken, maar die wandelaars zouden niet zo verdraaid vroeg moeten opstaan en vertrekken. Als ik om half zeven op sta, toch wel vroeg voor in de vakantie, zijn de meeste pelgrims al op weg. De man in het bed onder mij ligt zowat in coma, hij lag er al toen ik aankwam, ik heb hem even bij het eten gezien, maar daarna is hij ook weer direct zijn bed ingedoken. En nu ligt ie er nog, misschien iets teveel gedaan?? Ik zit om zeven uur op mijn fiets. Het is helder en zonnig: het gaat warm worden vandaag. Vanuit Puente la Reina begint het gelijk met een klim. Dat valt niet mee 's ochtends vroeg, de spieren protesteren, maar dat maakt niet uit, we gaan toch verder.

De eerste stop is bij Cirauqui. Ik ga van de hoofdweg af, maar mijn fiets de stad mee innemen is toch iets teveel van het goede. De wandelaars komen wel door alle dorpjes, een reden om de Camino ook nog een keertje te voet te doen? In elk geval het Spaanse deel?

De route volgt de snelweg, maar dat is op zich niet storend. Meestal zit er voldoende groen of steen tussen om er weinig last van te hebben. Estella is de volgende stop. Er valt genoeg te zien, een citadelle, meerdere kerken en kapelletjes, een boogbrug, en natuurlijk ook verschillende pleinen. Helaas, de meeste kerken zijn dicht, de citadelle is een verzorgingstehuis geworden, en de pleinen zijn op vrijdagmorgen nog redelijk leeg. Kortom, ik had meer van Estella verwacht.

Alhoewel het warm is, 29 graden om 12 uur 's middags, besluit ik om verder te gaan, naar de  Monasterio de Irache. Daar kun je in elk geval ook wijn tappen! En dat is alweer helling op fietsen! Het valt niet mee in de warmte. Er komen binnenkort nog een paar stevige hellingen, ik ga er wel voor zorgen dat ik daar 's ochtends vroeg aan ga beginnen. Bij het Monasterio zit een Belgisch echtpaar te lunchen. We hebben elkaar gisteren ook al gezien, in Puente la Reina. Ze nodigen mij uit voor een kopje koffie, en voordat ik het weet zijn we weer een uur of wat verder. Een Belgische dame die alleen de Camino aan het wandelen is, hoort ons en schuift ook aan. En zie eens aan, ze hebben ook nog gemeenschappelijke kennissen. Na een uurtje of anderhalf nemen we afscheid als goede kennissen, ze begeleiden hun kleinzoon die alleen de Camino doet dus wellicht komen we elkaar weer ergens tegen.

Bij de Monasterio kun je wijn en water tappen, is schaduw met banken waar je heerlijk op kunt liggen, ik blijf nog even een tijdje hangen. Hè, daar komen twee mensen aan waar ik gisteravond mee heb gegeten. Ze hebben nog stevig de pas erin, knap met dit weer. Maar het zijn natuurlijk ook Italianen, die zijn aan dit weer gewend. Ik was van plan om in de buurt van de Monasterio te overnachten, maar ik voel me nog goed, en ik heb wind mee, kortom ik fiets nog een stukje verder naar Los Arcos, een mooi stadje, met leuke terrasjes, waar je lekker kunt eten. Ik overnacht dit keer in een albergue die wordt geleid door Vlaamse vrijwilligers. En ja hoor, beide Italianen komen aan het begin van de avond ook aanlopen. Knap van ze! De grootvader met kleinzoon moet de tocht waarschijnlijk opgeven. Van de Koreaanse kennis hoorde ik dat de kleinzoon was gevallen en een vinger had gebroken. Ook dit hoort er helaas bij.