4 juli, van Castets naar Peyrehorade

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: maandag 04 juli 2016 18:27

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 1013

Ik kan zowaar de tent helemaal droog inpakken! Geen regen aan de buitenkant, geen condens aan de binnenkant, dat scheelt toch weer in gewicht.. Eerst maar eens de route terugvinden, want die loopt circa 6 km oostelijker. Dan is de gps toch wel erg makkelijk. Ik geef op dat ik naar Taller wil, en wordt zonder enig probleem daar naar toe geleid. Vanaf Taller zit ik weer op de route.

In Gourbera kom ik mijn eerste wandelende pelgrim tegen. Een jonge jongen, die niet veel zin in contact met andere mensen lijkt te hebben. Ook geen probleem voor mij. Vanaf Gourbera gaat het naar Buglose. Buglose is een klein dorpje, maar met een heuse basiliek, waar ook nog de nodige wonderen zijn gebeurd (Met een Mariabeeld). Er is een een kapel met een source miraculeuse. Toen ik er wegliep kwamen er net twee dames aan met plastic flessen, die ze bij de bron gingen voltappen.

Verder naar Dax. Het landschap verandert: de grootschalige bossen maken weer plaats voor een kleinschaliger landschap. Persoonlijk spreekt het kleinschalige landschap mij meer aan. Dax is een badplaats, met een warme, enigszins zwavelachtige bron. Overal in de stad rijden busjes rond, die hotelgasten ophalen en ze naar de bron brengen om te kuren. Als ik de weg vraag naar de cathedraal wordt ik door maar liefst 3 verschillende mensen geholpen. En door een mevrouw op de plaats van bestemming afgeleverd. Terwijl het zo eenvoudig was, straat uitlopen, over circa 200 meter aan de linkerkant. De buitenkant van de cathedraal is niet zo bijzonder. Wat vooral erg mooi is aan de cathedraal is het westportaal, waar alle apostelen zijn uitgebeeld. In de cathedraal staat ook een beeld van St Jacobus. Ik vind Dax geen bijzonder mooie stad.

Nadat ik een uurtje of twee in de stad heb rondgekeken, is het wel weer genoeg. Ik ga lekker verder fietsen. En ja hoor, gelijk met een klimmetje om de stad uit te komen. Bij Cagnotte zie ik de Pyreneen voor het eerst opdoemen. Nog niet helemaal scherp, maar die bergen komen snel genoeg dichterbij.

Voor Peyrehorade nog een klim van 2,5 km om alvast een beetje gevoel voor de Pyreneen te krijgen, en daarna ook weer met een noodgang omlaag. Ik ga de hellingen wel zoveel mogelijk 's morgens fietsen, want zoals nu om een uur of drie is het wel erg warm als je ook nog moet klimmen... De camping ligt erg mooi, aan de rivier, niet uitzicht op de stad.

Ik sta naast een Nederlands paar met caravan, waar ik mijn powerbank kan opladen, en waar ik ook nog eens mijn was kan ophangen. Aardig toch. Ik heb vandaag ook de ketting van mijn fiets gesmeerd, waardoor ik nu helemaal klaar ben voor de Pyreneen...

 Hannie en Andreas nodigen mij uit voor een biertje, en even later ook voor het avondeten. Ik heb een gezellige avond gehad, en in de caravan kunnen schuilen voor het enorme onweer dat later op de avond losbarstte