30 juni, van St-Sulpice naar Gurat

Gisteravond nog een hele tijd met het gezin thee zitten drinken toen ze klaar waren met het hooi binnen halen. Wat een boeiende verhalen hoor je op zo'n reis. Het gaat te ver om dat in een openbare blog op te schrijven, maar het was wel weer een bijzondere ontmoeting. Rond half acht word ik wakker, en kan zo aan het ontbijt aanschuiven. De kinderen moeten nog twee dagen naar school en hebben dan acht weken vakantie. Om acht uur ben ik zoals gebruikelijk klaar om te vertrekken. Het weer? Zoals gebruikelijk bewolkt, maar zonder regen. Voor een dag als vandaag, met veel klimmen is het eigenlijk niet zo erg dat de zon zich nog niet laat zien.


De route van vandaag loopt door een gebied dat heel verlaten is, weinig bebouwing, en in de dorpen die er zijn is ook weinig te doen. In Brie is wel onder andere een bakker, slager, farmacie en ook een terrasje. Tijd voor een kopje koffie! Ondertussen zie ik allerlei berichten langskomen van/over Luc, die ziek is geworden op vakantie. Ik moet er niet aan denken!


Rondom Angouleme komt er weer meer bebouwing, en zie ik ook meer nieuwbouw. Erg lelijk, jammer dat er niet in de oude stijl gebouwd is, maar dat is natuurlijk ook wel erg kostbaar. De route voert niet door Angouleme, maar met een ruime bocht om Angouleme heen. Vanaf Angouleme worden de klimmen langer. Sowieso is de route Angouleme-Cadillac een route met veel dalen en stijgen. Op de route een paar mooie bronnen.


De volgende stop is bij Dirac. Daar zou ik ook wat boodschappen kunnen doen voor het avondeten, want in de volgende dorpen tot de camping waar ik wil overnachten zit helemaal niets!! Helaas ook in Dirac is de winkel inmiddels gesloten.

In Villebois-Lavalette, een plaats 15 km verderop is een supermarkt. Dat is wel iets van de route af, maar het schijnt ook wel een mooie plaats te zijn, dus een kleine omweg is niet zo erg. Onderweg naar Villebois kom ik langs het chateau La Mercerie, wat een gigantisch groot chateau is. En ondertussen nog maar steeds klimmen en dalen... Villebois zie je al vanuit de verte te liggen, een ommuurde vesting met natuurlijk een kerk. De stad heeft een mooie houten markthal, waar nu nog de tafels en stoelen opgestapeld staan, maar waar je vast en zeker lekker kunt zitten.

In het stadje zelf zit geen supermarkt meer, die is verdreven door de supermarche buiten de stad. Ik heb geen zin om daar naar toe te fietsen, en haal bij de bakker wat lekkere broodjes voor vanavond.

Nu ik toch in een wat grotere stad ben, wil ik ook proberen om weer eens een stempel te krijgen. Op naar de VVV. Met mijn ervaring van gisteren in gedachten vraag ik of de camping die ik in gedachten had open is. Helaas, ook die bestaat niet meer, evenals de camping die daar vlak bij ligt. Of ik dan toch geen chambres d'hotes wil? Nee, die wil ik niet, ik wil kamperen. Uiteindelijk wordt ik verwezen naar camping le petit lion in Gurat. Die ligt wel iets van de route af, maar dan heb ik wel de zekerheid van een camping die open is. Vervolgens legt de dame van de VVV mij nog op verschillende manieren uit hoe ik bij die camping moet komen. En uiteindelijk loopt ze ook nog maar het eerste stukje mee, zodat ik zeker op de goede route zit. Na een half uurtje ben ik op de camping waar ze ook nog tapbier hebben, wat kan een mens nog nog meer willen.
Vanavond ook nog meet eens even de planning bijwerken, want de Col du Somport ga ik denk ik toch maar overslaan, en in plaats daarvan via St-Jean-Pied-de-Port naar Spanje gaan.

Reacties   

#1 Gonda 01-07-2016 16:59
Hoi Margot
Hier oostenrijk , mens, wat kun je leuk schrijven, het leest als een spannend boek.
wat maak je fijne dingen mee, maakt de fietstocht meer dan bijzonder. we blijven je volgen
gr Luc en Gonda
Citeer

Plaats reactie


Beveiligingscode
Vernieuwen