29 juni, van Fontaine naar St-Gourson

Gisteravond zag het er nog zo mooi uit, blauwe luchten, maar vanmorgen is het weer grijs en somber. Maar het is in elk geval droog, en voor fietsen geen slecht weer. Ik heb bij de camping brood en een pain au chocolat besteld, en had nog yoghurt van gisteren, en kan nog voor dat ik begin met fietsen ontbijten. Dat komt niet zo vaak voor. Eerst maar eens naar Poitiers. In vergelijking met de andere grote steden waar ik ben geweest, valt Poitiers me wat het verkeer betreft 100% mee. Maar een paar drukke straten, en dan wordt je naar een rondweg langs het water gestuurd, waar het rustig fietsen is. Vandaaruit is het een rechte weg het centrum in. Eerst een bezoek aan de St-Pierre kathedraal, met een mooi versierd portaal. Binnen is de organist aan het oefenen, begeleid door orgelmuziek kan ik de kathedraal bewonderen.

Vervolgens wil ik naar de Tourist Information voor een stempel. Ik vraag de weg aan een man, en in plaats van uit te leggen hoe ik er moet komen, brengt hij er mij wel even naar toe. De Tourist Information is pas om 10 uur open, tot die tijd kan ik mooi een kopje cappuccino drinken, en de Notre-Dame-la-Grande bewonderen. De Notre-Dame is een romaanse kerk, van buiten heel kaal, maar van binnen rijk versierd met schilderingen.

Poitiers is een stad waar ik graag nog een keertje naar terug wil, er valt nog heel wat meer te zien. Hetzelfde geldt trouwens voor Chartres. Maar nu weer verder. Eerst een stukje klimmen om het dal uit te komen, en daarna weer verder over het plateau. Het is continue licht klimmen en dalen, maar dat is goed te doen. Anders dan gisteren, toen ik continue door kleine dorpjes, maar vaak ook wel een winkeltje of café kwam, is dit stukje Frankrijk heel leeg. Weinig bebouwing en nog minder voorzieningen, maar voed dat ik genoeg te eten en te drinken bij me heb.

Bij Vernon zie ik een pleintje met platanen. Nou ben ik echt in Zuid-Frankrijk! In St-Maurice-la-Clouere is de kerk te dicht bij de rivier gebouwd, de vloer is al verhoogd, maar toch heeft het vocht de muren aangetast. Vreemd eigenlijk, in Noord-Frankrijk staan de kerken juist op de hoogste plaatsen, hier in Zuid- Frankrijk is dat veel minder het geval. Minder wateroverlast??

Na Chateau-Garnier kom ik mijn eerste mede-pelgrims tegen, een Nederlands echtpaar dat de route in meerdere vakanties aflegt, deze vakantie fietsen ze van Breda naar Bordeaux, en volgend jaar het resterende deel. Ze hebben elektrische fietsen, en overnachten in hotels en dergelijke, en gaan dus wat sneller vooruit dan ik. Na een poosje kletsen, gaan zij weer met een wat hogere snelheid verder. Bij Charroux kom ik ze weer tegen, de accu van een van de fietsen is kapot en moet regelmatig worden bijgeladen, in dit geval in de kerk van Charroux.

Het laatste deel van vandaag gaat naar Nanteuil-en-Vallee, tenminste dat dacht ik. Bij de camping aangekomen bleek dat ie dicht was, vanwege werkzaamheden. Ik heb niets gezien dat op werkzaamheden leek, maar had ook geen zin om op die camping te gaan staan, in mijn eentje. Dus dan maar verder, naar St-Sulpice waar ook een camping is. Vlak voor St-Sulpice vraag ik de weg naar de camping aan een vrouw die mij tegemoet komt lopen. De camping is nog een heel eind weg, maar zij weet nog wel iets anders. De boerderij iets verderop is van een Nederlander, en misschien heeft hij nog wel plek voor een tentje. Ze biedt aan om te bellen, en ik accepteer dat graag. Ja hoor, het is prima, ik kan daar naar toe gaan. Zij werkt in het winkeltje bij de boerderij, dus misschien zie ik haar morgenvroeg nog wel. Op de boerderij aangekomen biedt Johan mij aan dat ik ook wel in het huis kan slapen, in de slaapkamer van zijn stiefdochter. Hij is met zijn dochter en twee zonen hard aan het werk om het hooi van het land te halen, want er wordt slecht weer verwacht...                                  

Reacties   

#3 Gerdi Niks 30-06-2016 16:55
Margot, heerlijk dat blog van jou. Alsof ik achterop met je meefiets!
Ga vooral door met genieten en schrijven
Citeer
#2 dick dekker 30-06-2016 15:53
hoi Margot als je terug bent wil ik graag weten hoe jij die fransen om je vinger windt,en wens je zon en de wind in de rug,tegen mij zijn de fransen altijd stug groet didk
Citeer
#1 Sandra 29-06-2016 22:01
Nou moet het maar een keer gedaan zijn met de regen hoor! Maar nog steeds heel leuk om te lezen, prachtig dat iedereen zo vriendelijk en behulpzaam is.
Citeer

Plaats reactie


Beveiligingscode
Vernieuwen